W wieku 102 lat zmarła Danuta Szaflarska, aktorka filmowa i teatralna, znana m.in. z filmów "Zakazane piosenki, "Skarb", "Pora umierać". Jej kariera sceniczna trwała prawie 80 lat. Miała na koncie ok. 100 ról teatralnych, 51 filmowych.
O śmierci artystki w imieniu rodziny Szaflarskiej poinformował warszawski teatr TR Warszawa, z którym była związana od 2007 roku.
Zobacz materiał wideo
Lata młodości i konspiracji
Danuta Szaflarska urodziła się 6 lutego 1915 roku w Kosarzyskach (obecnie część Piwnicznej-Zdrój). Aktorką została tuż przed wybuchem II wojny światowej. W 1939 roku ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie.
Podczas powstania warszawskiego była łączniczką. Po wojnie, przez rok, występowała w Starym Teatrze w Krakowie (1945-1946), a następnie w Łodzi - w Teatrze Kameralnym. W 1949 r., po likwidacji Kameralnego, przeniosła się do Warszawy. Do 1957 r. występowała w Teatrze Współczesnym, potem w Narodowym (1954-1966). Od 1966 r. do przejścia na emeryturę w roku 1985 pracowała w Teatrze Dramatycznym. Potem gościnnie występowała na scenach niemal wszystkich warszawskich teatrów.
Kariera filmowa
Tuż po wojnie Szaflarska zdobyła w Polsce wielką popularność jako aktorka filmowa - za sprawą ról w "Zakazanych piosenkach" (1946) i "Skarbie" (1948) Leonarda Buczkowskiego. W obu filmach towarzyszył jej przystojny Jerzy Duszyński.
Kolejne role zagrała m.in. w "Ludziach z pociągu" (1961) Kazimierza Kutza, w serialu "Lalka" (1977) Ryszarda Bera, "Dolinie Issy" (1982) Tadeusza Konwickiego, "Korczaku" (1990) Andrzeja Wajdy, "Diabłach, diabłach" (1991) Doroty Kędzierzawskiej i "Pożegnaniu z Marią" (1993) Filipa Zylbera. W 2007 r. wielkie uznanie widzów i krytyki przyniosła jej główna rola w filmie Doroty Kędzierzawskiej "Pora umierać".
Rok później aktorka zagrała w komedii Juliusza Machulskiego "Ile waży koń trojański?" i w filmie "Jeszcze nie wieczór" (2008) Jacka Bławuta. Rok później można było oglądać ją w "Janosiku. Prawdziwej historii" (2009) Agnieszki Holland i Katarzyny Adamik. Zagrała także m.in. w "Pokłosiu" (2012) w reż. Władysława Pasikowskiego.
Ostatnia rola teatralna
Od maja 2010 r. Szaflarska należała do zespołu TR Warszawa. Wystąpiła tam w wystawionej przez reżysera Grzegorza Jarzynę sztuce Doroty Masłowskiej "Między nami dobrze jest" (2009) w roli Osowiałej Staruszki Na Wózku Inwalidzkim, za którą otrzymała m.in. ufundowaną przez ZASP Nagrodę im. Jacka Woszczerowicza. Jarzyna podjął się też przeniesienia sztuki Masłowskiej na ekran; film "Między nami dobrze jest" powstał w 2014 r.
Szaflarska, która w jednej z rozmów podkreśliła, że teatr jest dla niej chorobą nieuleczalną - "jest jak narkotyk" - oficjalnie zakończyła swoją karierę w listopadzie 2016 r. w związku z pogarszającym się stanem zdrowia.
Nagrody dla najlepszej aktorki
Za kreację w filmie "Pora umierać" Doroty Kędzierzawskiej otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Polską Nagrodę Filmową - Orła. Uhonorowana także Złotą Kaczką 2008 dla najlepszej aktorki stulecia. kina polskiego. W 2013 roku otrzymała także Orła za całokształt twórczości.
Była odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
"Była symbolem odradzającej się po wojnie polskiej kinematografii" - napisał o Szaflarskiej prezydent Andrzej Duda. "Łączyła misję artystyczną z głębokim pojmowaniem patriotyzmu. Ujmowała wdziękiem, naturalnością, radością. Do końca pozostawała osobą aktywną zawodowo, pełną pasji i nowych pomysłów" - podkreślił.
Jak powiedział kiedyś o Szaflarskiej jeden z najwybitniejszych polskich twórców teatralnych Erwin Axer, "każda jej rola błyszczy jak kryształ. Praca z nią należy do największych przyjemności".
źródło PAP, TVN24
ja
Zobacz także:
Danuta Szaflarska - piękny, szlachetny człowiek
© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.
